Veel hedendaagse architectuur kenmerkt zich door een grote beweeglijkheid. Architecten stellen hierbij in plaats van de ruimte het vlak centraal. Vloeren veranderen in wanden en gaan over in daken. Gevels verspringen en ontwikkelen een eigen diepte. Architectuur als metamorfose. Frans Sturkenboom noemt dit 'gebarende architectuur', ofwel 'gestiek van de architectuur'. Dit boek laat zien dat deze hedendaagse tendens in de architectuur voortkomt uit het historische maniƫrisme, dat ook de beweging en de textuur van een bouwwerk voorop stelde.