De Achttien Dooden is Jan Camperts bekende gedicht ter ere van de achttien verzetsstrijders die door de bezetter op 13 maart 1941 werden gefusilleerd op de Waalsdorpervlakte. De jongste van deze achttien mannen was George den Boon, geboren en getogen in Lekkerkerk. Dit boek schetst het aangrijpende levensverhaal van George den Boon. De herinneringen van zijn jongste zus, Tonny Littel-den Boon, vormden samen met brieven en andere documenten de basis voor de reconstructie van het leven van een vastberaden jongeman, die in de meidagen van 1940 vocht voor zijn land en zijn leven en zich na de capitulatie aansloot bij de Geuzen, de eerste verzetsbeweging.
Auteur Peter de Knegt (1946) schreef eerder Olinka, over de vriendschap die zijn vader in de oorlog sloot met een jonge joodse vrouw uit Praag.