Met confronterende, soms humoristische fragmenten uit haar dagboek probeert Paula Zuidhof (1953), dochter van Betsy Zuidhof (1928-2009), te analyseren hoe het ziekteverloop van haar moeder met vasculaire dementie zich voltrok en liefde kon veranderen in zorg, onbegrip, vuil, chaos en wanhoop. Dit boek geeft een persoonlijke visie op beladen, actuele zaken als omgang met dementie, mantelzorg en verpleging van dementerenden. Hoe zwaar is de last, kun je eronder bezwijken?
Betsy, de moeder van Paula Zuidhof, leed aan vasculaire dementie. Zij schreef dit boek toen haar moeder ziek was, aanvankelijk in dagboekvorm. Na haar overlijden veranderde het manuscript meer en meer in een terugblik. Hoe was de verhouding met haar moeder geweest, had ze tijdens haar ziekte wel goed (genoeg) voor haar gezorgd, wie was Betsy? De discussies rond mantelzorg, verpleeghuizen en levenseinde worden volop gevoerd. Misschien draagt dit boek bij aan oplossingen die uiteindelijk ieder voor zich zal moeten vinden.