Het ontstaan van de Dag van de Doden
De Dag van de Doden is ontstaan vanuit de tradities van de Meso-Amerikaanse indianenvolkeren. Het is voor onder andere de Azteken en de Maya altijd al een ritueel geweest om de doden te vereren. Dit werd gevierd in de negende maand van de Azteekse kalender (augustus). Nadat de Spanjaarden en de katholieke kerk hun intrede maakten werd de Dag van de Doden verplaatst naar de katholieke feestdagen Allerheiligen en Allerzielen en zowel door de katholieken als door de inheemse bevolking gevierd.
Niet treuren maar feesten!
De Mexicanen vinden dat je niet moet treuren over de dood, maar dat je overleden familieleden en vrienden moet herdenken met eten en spullen die de doden het liefst om zich heen hadden toen ze nog leefden. De Dag van de Doden is eigenlijk een feest- en herdenkingsdag. In Mexico geloven ze dat de doden elk jaar weer op hetzelfde tijdstip bij hen langskomen. Ze voelen zich op deze dagen weer even herenigd met hun overleden dierbaren. De terugkeer van de doden wordt op een erg feestelijke manier gevierd. De families doen er dan ook alles aan om er elk jaar weer een groot en liefdevol feest van te maken.