Ganzen, steltlopers ... dunbekwulp! De kennis in Nederland over veel van ‘onze’ vogelsoorten in het Waddengebied was al enorm in de jaren tachtig van de vorige eeuw, maar er bestond een enorme wetenschappelijke honger naar eigen waarnemingen en onderzoek in de broedgebieden: arctisch Siberië.
In Siberië zijn geen wegen, alleen richtingen neemt de lezer mee naar het taaie werk om dat onderzoek voor elkaar te krijgen. Congressen, wodka, stom toeval, vertrouwen tussen individuen, de val van de Muur en de volhardendheid van Gerard Boere hebben geleid tot een aantal expedities in de waterrijke en bijzonder uitgestrekte toendra regio’s als Taimyr, de Lena- en Pechoradelta en de eindeloze steppe- en moerasgebieden in Zuid Siberië in de regio Novosibirsk; mede het ‘oorsprongbiotoop’ van onze weidevogels. Gerard Boere beschrijft van binnenuit wat er nodig was om deze expedities te organiseren en wat zij opleverden. Voor zijn rol als coördinator vanuit de Nederlandse overheid (LNV) ontving hij van de Russische overheid de hoogste natuurbeschermingsonderscheiding als eerste buitenlander ooit.