Jouw dementie, mijn geschenk

In korte en herkenbare verhalen beschrijft Fennie Duinker de belevenissen die zij met haar ouders meemaakt als blijkt dat haar vader de diagnose vasculaire dementie krijgt. Ze beschrijft het proces van het niet-pluis-gevoel tot na zijn dood. Het gaat over haar rol als mantelzorger. Het beste voor je ouders willen en de verschillende belangen die dit met zich meebrengt. Het gevoel er soms alleen voor te staan. Het schuren bij het bewaken van haar eigen grenzen en de behoefte van de ander. De ingehouden woede en de onbetwistbare liefde voor elkaar.

Daarnaast geeft ze praktische informatie en soms een toelichting.