Tijdens een fietsuitstap maakt de auteur een tussenstop om een oud kerkhofje te bezoeken. Daar merkt hij een graf op, van een heel jonge vrouw, waarvan enkel nog een foto rest op de zerk. Het feit dat iemand al zo lang anoniem begraven is, en misschien wel vergeten zou zijn, raakt hem emotioneel. Hij besluit dan ook om meer gegevens hierover te verzamelen en het idee ontstaat om er tevens een boek over te gaan schrijven. Dat het geen gemakkelijke opdracht zal worden beseft hij ten volle maar volhardend zal dit tot resultaat leiden.