Suïcide en Herstel, twee termen die nauw met elkaar in verbinding staan maar eigenlijk altijd apart van elkaar genoemd worden. Heb je te maken met suïcidale gedachten dan heb je te maken met het suïcideproces. Dit is dan ook meestal de grondslag voor de behandeling bij suïcidaliteit en daarmee het uitgangspunt van de hulpverlening. Pas als het proces gekeerd is komt het herstel aan de orde. Heb je te maken met herstel dan krijg je ook onherroepelijk te maken met ervaringsdeskundigen en met het herstelproces. Het proces dat je doorloopt op weg naar een voor jouw zinvol en dragelijk leven.
Twee processen, twee beroepsgroepen. Twee processen die onafhankelijk van elkaar worden ingezet als je te maken hebt met een ‘kwetsbaarheid’, in dit geval suïcidaliteit. Een op het oog logische gang van zaken, pas als je buiten gevaar bent kun je werken aan je herstel. Maar is dit ook zo?
In het boek ‘Het Suïcideherstelproces, de cirkel van hoop’ wordt beschreven waarom dit, in de ogen van de auteur, op een andere manier bekeken zou moeten worden. Geen twee aparte processen, maar een doorlopend proces. Van leven naar zinvol leven.