Redden op de Rede

Sinds de oprichting van de reddingsmaatschappijen in de

negentiende eeuw, worden schipbreukelingen door een

toegewijde organisatie de helpende hand geboden. Maar

is het juist te veronderstellen dat schipbreukelingen voor

die tijd aan hun lot werden overgelaten?

Al vanaf de achttiende eeuw komt er meer aandacht voor het redden van mensen. Dankzij nieuwe regelgeving en

wetenschappelijke publicaties groeit de kennis over hoe

men een drenkeling snel en veilig aan wal kan krijgen.

Maar waren de omstanders aan de kust – dichtbij de plek

waar de meeste scheepsrampen zich voltrokken – ook

bekend met de nieuwe inzichten?

Aan de hand van een aantal scheepsrampen op de rede rondom Texel, een belangrijk handelsknooppunt in de

achttiende eeuw, wordt in dit boek onderzocht wat men

werkelijk wist van verdrinkingspreventie. Hoe verliepen

de reddingen van de schipbreukelingen? Wie waren erbij

betrokken? Wat gebeurde er met de verdronkenen en

was er zorg voor de nabestaanden? Redden op de rede biedt een heldere en boeiende kijk

op het reddingswezen in de Waddenzee voordat het zijn

georganiseerde vorm kreeg.