Tegen de golven in

Opeenvolgende generaties feministen lijken met elkaar te moeten wedijveren

om maatschappelijke impact, met ‘moedermoord’ op weg naar erkenning tot

gevolg. Zodoende kent het feminisme verschillende ‘golven’, die voortgestuwd

zouden worden door verschillende politieke agenda’s. Een dergelijke

benadering belast nieuwere generaties feministen met de geforceerde

opdracht om telkens weer nieuwe ‘golven’ te ontketenen. Tegen de golven in

wil juist ruimte bieden aan intergenerationele continuïteit en solidariteit door

middel van interviews met vertegenwoordigers van verschillende generaties

feministen die zich voor vergelijkbare strijdpunten hebben ingezet.

Feministische kwesties zijn zelden radicaal nieuw. De erfenissen van vorige

generaties moeten beschikbaar blijven als inspiratiebronnen voor de

vormgeving van het heden en de nabije toekomst.