Een niets verbloemend en op waarheid gebaseerd verhaal, dat een uniek inzicht geeft achter de schermen van jeugd-instellingen en het beroep als groepsopvoeder. Over een gezamenlijke ‘reis’ met Alex, een jongen met lastig gedrag die een groot deel van zijn jeugd in instellingen doorbracht en weer vertrouwen kreeg in een volwassene, zijn persoonlijk begeleider.
Over een blik op mijn werk als groepsleider in de 24 uurs zorg. Wat ik zoal tegenkwam en hoe ik er met geduld, inlevings-vermogen, structuur en creatief denken mee omging. Hoe we het beleefd hebben, dat wordt in dit boek duidelijk. Of we het goed gedaan hebben, mag je zelf beoordelen. Alex en ik kijken er nog steeds met genoegen op terug. Veel leesplezier.
De jeugd heeft de toekomst. Alhoewel…?
Een deskundige en lezeres van het eerste uur reageerde:
Wat een mooie en bijzondere verhalen. Eerlijk, oprecht, liefdevol, sterk en met een goede portie gezonde twijfel. Met ruimte voor de mooie kwaliteiten van collega’s, zonder dit afbreuk te laten doen aan de kwaliteiten van de auteur. Ik heb het met veel plezier gelezen!
Wat ik ook heel mooi vond, is de vraag of we met onze maatschappij de goede keuzes maken. Dit werd benoemd zonder met modder te gooien. Daar heeft de auteur een hele mooie toon mee te pakken. Knap over zo’n ingewikkeld onderwerp.