Jasmijn Vosbergen (1976) haalt herinneringen op aan twee dierbaren. Door middel van anekdotes en situatieschetsen vertelt zij het verhaal over het leven van haar zus en haar moeder. Haar zus heeft een zware lichamelijke handicap. Hierdoor komt zij in verschillende tehuizen te wonen. In de weekenden is ze thuis of gaat het hele gezin naar de camping. Haar moeder komt, na een lang huwelijk, op latere leeftijd uit de kast en heeft een nieuwe liefde. In de periode erna moeten de moeder en het oorspronkelijke gezin van de verteller elkaar opnieuw vinden. De moeder wordt ziek en overlijdt. Een boekje over liefde, afscheid en bevrijding.
De opbrengst van de verkoop van dit boek doneert de schrijver aan Fonds Kind en Handicap. Dit fonds zet zich in voor kinderen en jongeren met een handicap of chronische ziekte.