Tijdens

Het uittypen van deze woorden, het schrijven van de hoofdstukken en het ontwikkelen van dit boek hebben mij veel gebracht. Het heeft mij een andere kijk in mijn hoofd gegeven. Het heeft mij een nieuwe visie voor het leven gegeven en besef gebracht. Ik heb getypt met verdriet en een lach, met gefronste wenkbrauwen, een lichaam vol zweet, opgetrokken schouders en tranen stromend over mijn wangen. Ik heb dankbaarheid gevoeld tijdens de mooie hoofdstukken over de geweldige mensen in mijn leven. Ik heb warmte gevoeld met mijn familie in gedachten en ik heb teleurstelling mijn lichaam uit voelen stromen tijdens de alinea’s over de personen waar ik mij door in de steek gelaten heb gevoeld. Het heeft een nieuwe kijk gegeven op zoveel zaken in mijn leven en ik hoop op deze trap door te lopen naar boven, mij hieraan vast te houden en dit besef bij de hand te pakken en samen omhoog te lopen. Ik omarm mijn duisternis, want ik ben er al zo ver mee gekomen dat ik zeker weet dat wij het samen redden. Er komt een dag dat ik het verhaal vertel over hoe ik heb overwonnen wat ik heb doorgemaakt en ik hoop dat dat een gids mag zijn voor iemand anders.