We leven vreemd genoeg in een tijd waarin meer en meer mensen zich slaafs overgeven aan een leven onder de gesel van een vierentwiniguurseconomie. Waar in vroeger tijden christenen en socialisten zich inzetten voor zondagsrust, zij het elk met een eigen motief, lijken beiden tegenwoordig onverschillig tegenover de hele kwestie te staan. Socialisten zijn kapitalist en hedonist geworden en veel christenen vrijzinnig. In een situatie als dit kan het geen kwaad het onderwijs van Abraham Kuyper over de zondag nog eens te lezen en ter harte te nemen. Zo worden gelovigen weer met gebod en belofte, met heiliging en zegen, geconfronteerd en in hun geloof versterkt. En wellicht dat predikanten, kerkenraden, kerkelijke vergaderingen en christelijke politici hun getuigende en profetische roeping inzake zondagsrust en zondagsheiliging weer beter zullen gaan inzien.