Hendrik Antoon Lorentz, natuurkundige (1853-1928)

Hij won de Nobelprijs, was lid van de Royal Society en legde de basis voor de relativiteitstheorie van Einstein: Lorentz was een van de grootste wis- en natuurkundigen die Nederland ooit heeft gekend. Toen hij in 1928 overleed, werden de telegraaf- en telefoondiensten drie minuten stilgelegd. Er moesten extra treinen worden ingezet om alle belangstellenden op tijd op de begraafplaats te krijgen. Prins Hendrik kwam persoonlijk de weduwe condoleren.

Lorentz was een icoon. Einstein noemde hem een levend kunstwerk, een volmaakte persoonlijkheid, een genie. Hij was een wijs, goed mens, bruggenbouwer, wegbereider, grootmeester.

Vijfentwintig jaar lang verdiepte biograaf Anne Kox zich in zijn leven en werk. Hij slaagde erin om achter de façade van bewondering een mens te ontdekken. De biografie biedt tegelijk een verrassende geschiedenis van de tijd waarin Lorentz leefde en zijn wetenschap bedreef.

Helder en genuanceerd beschrijft Kox de gedrevenheid van Lorentz, zijn unieke plaats in de wetenschap, het belang van zijn denkbeelden, zijn internationale acties vlak na de Eerste Wereldoorlog, zijn vriendschap met Albert Einstein, wiens leermeester maar ook criticus hij was, zijn werk in Teylers Museum, en zijn onvermoeibare trouw aan een grote groep wetenschappers, nationaal en internationaal.

Hendrik Antoon Lorentz 1853-1928 is een uitermate belangrijk boek over een groot man, die de internationale wetenschap diepgaand heeft beïnvloed en daarnaast een grote maatschappelijke rol heeft gespeeld in Nederland.