'Ik doe krant'

Na een carrière in het bedrijfsleven besluit Françoise Kist op een dag het roer om te gooien. Zij begint een non-profit kantoortje om jongeren te ondersteunen die richting zoeken in hun leven. Aanvankelijk helpt ze vooral studenten, maar al gauw kloppen ook jonge asielzoekers bij haar aan. ‘Kunt u mij helpen?’ vragen ze. ‘Ik weet het niet, maar ik wil wel met je meedenken,’ antwoordt zij.

Zo begint met vallen en opstaan een bijzondere reis, waarop Françoise behoedzaam probeert de jongens, en een enkel meisje, mee te nemen uit hun illegale bestaan, een nieuw pad op. Ze probeert samen met hen een weg te vinden tegenover onwillige ambtenaren en door de ingewikkelde wet- en regelgeving, geeft onderwijskansen en biedt bed, bad, brood en bemoediging.

Langzaam ontstaan vertrouwen en nieuwe levenslust. En ook tal van nieuwe initiatieven: ‘de jongens’ leren Nederlands, ze leren rekenen, ze halen hun rijbewijs. Sommigen besluiten, diploma op zak, terug te keren naar hun moederland om daar een bedrijfje te beginnen.

Op een weergaloze manier beschrijft Françoise met veel liefde haar ploeg, en de vastberadenheid waarmee die de obstakels van de rechtsstaat, de gemeenschappelijke vijand, probeert te omzeilen. Ze maakt de wanhoop tastbaar, maar ook de bevlogenheid waarmee kansen en risico’s worden getrotseerd – en hoe pech, geluk of toeval het leven ten slotte bepalen.