Ouders leggen bij hun kind de basis van affectregulatie voor effectief omgaan met emoties, sociaal gedrag en mentaliserend vermogen. Dit interactieve leerproces kan belemmerd zijn door kind- en ouderfactoren in combinatie met gezinsomstandigheden. Hoe het kind vastgelopen is in zijn kind-zijn, bracht bij de schrijver van dit boek de wens om samenhang open te leggen tussen herstel van gevoelsontwikkeling bij het kind en de toegediende sensitieve afstemming met beeld- en muziekaspecten. Beeld en muziek als therapie, hoe werkt het?
Wat er vanbinnen bij het kind gebeurt, is onzichtbaar en niet-talig, maar wordt deels zichtbaar en met woorden uit te drukken. Het herstelproces gaat als een stromende rivier, waarbij therapeut en kind in de ‘flow’ komen van samen beeld of muziek maken, maar soms even op de oever gaan zitten om woorden op te vissen om elkaar te vertellen wat er gebeurt. Samen schilderen of muziek improviseren is een vorm van communicatie, die zijn eigen wetten meebrengt.
‘Affectregulatie met beeld en muziek’ is bedoeld voor vaktherapeuten. Het brengt theorie en praktijk samen voor het behandelgebied van specialistische kinderpsychiatrie.
Wijntje van der Ende is muziektherapeut en beeldend therapeut. Zij werkte in de kinderpsychiatrie in multidisciplinair verband.
“De auteur herontdekt de kunsten en hun wetmatigheden als bron van vaktherapie. De koppeling tussen theorie en praktijk komt heel sterk naar voren in rijke ervaringskennis van kinderpsychiatrie en kunst-, muziek- en hersenwetenschap. Dat maakt dit boek zeer geschikt voor de volgende generatie studenten, docenten en zorgprofessionals.”
– Martina de Witte, kennisinnovator Federatie Vaktherapeutische Beroepen; onderzoeker en docent muziektherapie, Universiteit van Amsterdam en HAN Universiteit
”Hoe het precies werkt, weten we niet. Maar dat het werkt, weten we wel zeker! Wij zijn heel blij dat Michiel deze therapie gehad heeft, het heeft zeker een positieve bijdrage geleverd aan zijn ontwikkeling. Hier zijn we nog steeds dankbaar voor!”
– Ouders van Michiel
“Mark werd rustiger, hanteerbaarder, minder angstig; hij ging op school vooruit, werd socialer… Wij zeiden in die tijd weleens dat hoe groter de kleiwerken werden (heel groot!), hoe groter zijn zelfvertrouwen en hoe kleiner zijn angsten.”
– Ouders van Mark