Op de rand van het menselijke

We kunnen niet zonder symbolisering en betekenisverlening. De mens is een voorstellingswezen. We willen ons zelfs het onvoorstelbare kunnen voorstellen, het onzegbare kunnen zeggen. Als zinzoekers zijn we ook grenszoekers. We worden aangezogen tot de rand van het menselijke, maar deinzen ook terug voor de ondermijnende kracht ervan. Waar we zo verwachtingsvol op gericht zijn, kan ons slechts onverwacht overvallen.

Juist door uit één stuk te willen zijn, vallen we, als een ruïne, in stukken uiteen. Het symbolische weefsel dat ons bijeenhoudt, rafelt. Precies waar we niet een mooi geheel zijn, waar onze verbrokkeling zichtbaar is – in onze excessen, onze pathologie, onze ongepastheid en vreemdheid – geven we ons bloot. De beangstigende ruïne roept meteen de voorstelling op van de reünie van de brokstukken. We balanceren voortdurend tussen heling en deling. Ervaringen op de rand van het menselijke kunnen zowel vernietigend traumatisch zijn als bron van nieuwe perspectieven. Verwonding en verwondering zijn op een bizarre manier met elkaar verknoopt.

Dit boek geeft enkele impressies van verschijnselen op de rand van het menselijke. De indringende psychoanalytische praktijkvoering en het grondige filosofische denken vinden elkaar in hun pogingen taal te geven aan toestanden waarin het talige onder druk staat. De twaalf hoofdstukken bestrijken het hele spectrum van individuele verwarrende belevingen tot collectieve culturele gedaanten van het overgangsgebied tussen het menselijke en het niet-menselijke.

Michel Thys voert een psychoanalytische praktijk in Antwerpen. Hij is klinisch psycholoog en doctor in de filosofie, psychoanalyticus en psychotherapeut. Hij is lid van de Belgische School voor Psychoanalyse en van de Vlaamse Vereniging voor Psychoanalytische Therapie. Hij is voormalig hoofdredacteur van het Tijdschrift voor Psychoanalyse en was werkzaam in CGG Andante.