Wie literaire verhalen schrijft, onderneemt een ontdekkingsreis naar de beweegredenen van romanpersonages. Maar volgens heel wat moderne denkers wordt het gedrag van mensen slechts voortgedreven door enkele basale prikkels, zoals als de drang tot overleven, het vergaren van macht en bezit, of de geslachtsdrift. Als dat zo is, zegt schrijven en denker Marilynne Robinson, dan blijft er niet veel over van de innerlijkheid, het geestesleven waarvan de cultuurgeschiedenis van de mensheid getuige is. Het moderne denken over de omstandigheden, de beweegredenen en de vooruitzichten van de menselijke soort kan niet correct zijn. Zelfzucht en wedijver leiden tot een enorme verschraling van onze omgang met elkaar, met onszelf en onze leefomgeving. In vele essays, lezingen en commentaren verkent Robinson rijkere manieren van denken, waarbij zij put uit voor-moderne denkers, met name van na de Reformatie. Van waarde zijn reikt een rode draad aan om wegwijs te worden in haar non-fictieve oeuvre.