Als ik morgen weer dood wakker word

Julia is negentien jaar als ze te horen krijgt dat ze een ernstige vorm van reumatoïde artritis, een auto-immuunziekte, onder de leden heeft. Ze legt haar vertrouwen in handen van de medische wereld, maar de weg naar verbetering blijkt vrij gecompliceerd, daarbij veroorzaakt de medicatie meer kwaad dan goed. Zelfs een gespecialiseerd artsenarsenaal dat zich over haar dossier buigt kan geen soelaas bieden.

Ondanks de schok die deze omslag teweegbrengt weigert ze bij de pakken neer te zitten. Wie zijn eigen weg durft te lopen, verdwaalt nooit. Ze heeft een lange adem, dus neemt ze de touwtjes in eigen handen en begint een lange zoektocht naar nieuwe methodes en behandelingen, zelfs gedurende vijftien maanden in een Tao klooster in Colombia. Die stoutmoedige weg strekt zich eindeloos voor haar uit en confronteert haar met de ongenaakbaarheid van het lot, maar biedt ook nieuwe perspectieven voor het leven, de liefde voor de natuur en haarzelf.