Om en nabij Auschwitz (en het lot van twee dochters)

Wat bedoelen we eigenlijk met Auschwitz? Wat betekent in de omgeving

van Oświęcim? Wie zijn er eigenlijk bevrijd op 27 januari 1945? Hoe

konden ouders die hun kinderen verloren ooit bevrijding voelen?

Van de meer dan twintig dochters uit dit boek hebben alleen Adèle,

Fia en Greet de bevrijding van Auschwitz meegemaakt. Adèle en Greet

waren zo verzwakt dat zij niet lang daarna alsnog bezweken. Wat rest

zijn sporen. Bijvoorbeeld een in Auschwitz geschreven briefkaart. Het

ontroerende laatste levensteken van een jonge vrouw.

Dit boek laat fragmenten zien van het gebroken leven van telkens twee

dochters. Het échte verhaal van de mensen die in de omgeving van

Oświęcim zijn omgekomen, is nauwelijks te bevatten.

Ron van Hasselt probeert iets van het onvoorstelbare zichtbaar te

maken. Wat gebeurde er met zijn nichtjes? Wat gebeurde er met al

die mensen die naar het Oosten werden gedeporteerd? Hij wil net iets

preciezer omschrijven wat er met de vage plaatsbepaling de omgeving

van Oświęcim wordt bedoeld. ‘Dat is mijn manier – en voor mij de enige

manier – om dit alles letterlijk en figuurlijk een plaats te geven.’

‘Vertel het de wereld’ riep een slachtoffer net voor haar executie. Dit boek

probeert precies dát te doen: gehoor geven aan die oproep. Het verhaal

moet verteld worden, al was het maar om daarmee haar laatste wens in

te lossen.