De blauwe dood gaat over de geschiedenis van de cholera-epidemieën in Nederland 1832-1867. Naast de geschiedenis zelf beschrijft het boek de maatschappelijke, bestuurlijke en economische context die het mogelijk maakte dat de epidemieën herhaaldelijk konden terugkeren en tienduizenden slachtoffers konden maken. Een verhaal over bestuurlijke arrogantie, medische onkunde en maatschappelijke minachting.