Onze cultuur ontwikkelt zich in een voortdurende confrontatie met de klassieke cultuur. Dat geldt voor literair werk, dat voortdurend teruggrijpt op werken van klassieke schrijvers en denkers als Homerus en Plato. Het geldt ook voor materiƫle cultuur, zoals het Parthenon en Pantheon.
In Een telkens nieuwe Oudheid onderzoekt cultuurhistoricus David Rijser met virtuoze pen diverse aspecten van de hedendaagse cultuur en hun verbintenis met het klassieke verleden. Welke dialoog voeren we met de Oudheid? Wat hebben de klassieken ons cultureel en politiek te vertellen, en wat zeggen wij terug?
In het eerste deel bespreekt Rijser zeven classics en de reden waarom zij nog altijd populair zijn. Vervolgens bekijkt hij de manier waarop de Renaissance terug begon te kijken naar de Oudheid. Hij sluit af met hedendaagse cultuur, zoals de tv-serie The Sopranos, die ondanks de schijn van het tegendeel alles met de klassieken te maken blijkt te hebben.