Praktijkjuristen en rechtswetenschappers besteden veel
aandacht aan het inzichtelijk maken van ontwikkelingen
en patronen in rechtspraak. Met de vraag hoe zij precies
tot hun inzichten komen en daarover verantwoording
afl eggen, begeven zij zich echter op minder bekend terrein.
Belangrijke vragen die zij zich stellen zijn: Hoe verzamel ik
rechtspraak? Welke uitspraken selecteer ik wel of niet voor
analyse? Hoe leg ik een patroon bloot? Hoe betrouwbaar
zijn de gevonden inzichten? Wat is precies hun relevantie en
betekenis? En hoe kunnen software, kunstmatige intelligentie
of andere data science-technieken hierbij helpen?
Methoden van systematische rechtspraakanalyse behandelt
deze en andere vragen die spelen bij het doen van
grootschalig jurisprudentieonderzoek. Dat onderzoek wordt
met de toenemende digitale beschikbaarheid van rechtspraak
steeds aantrekkelijker. Tegelijkertijd rechtvaardigt die
ontwikkeling een vergrote aandacht voor de methodologische
verantwoording van rechtspraakanalyse.
De auteurs schetsen in dit boek op basis van hun ervaringen
met systematische rechtspraakanalyse enkele belangrijke
methodologische lessen voor het doen van dit type
juridisch onderzoek. Daarmee is het boek van belang voor
studenten, promovendi en meer ervaren juristen in de
wetenschap en praktijk.