In dit proefschrift staat de reikwijdte van de civielrechtelijke zorgplicht van secundaire partijen in de sectoren educatie, recreatie en zorg centraal. Onderzocht is hoe ver de verantwoordelijkheid strekt van beheerders van onder meer scholen, sportverenigingen, zorginstellingen, horecagelegenheden, winkels en recreatieruimten in de gevallen waarin een derde partij de directe (primaire) veroorzaker van de schade is. Het gaat dan in essentie om de vraag of de secundaire partij voldoende toezicht op de primaire partij heeft gehouden.
Het proefschrift behandelt de feitelijke en wenselijke grenzen van de zorgplicht van secundaire partijen. Naast de analyse van het Nederlandse recht, is ook rechtsvergelijkend onderzoek gedaan naar de wijze waarop secundaire aansprakelijkheden in het Amerikaanse recht worden beoordeeld. Op basis van de onderzoeksresultaten worden concrete aanbevelingen gedaan tot ‘alternatieve omgangswijzen’ met (toenemende) secundaire aansprakelijkheden in het Nederlandse recht.
Met de weergave van de onderzoeksresultaten wordt beoogd een bijdrage te leveren aan het juridisch wetenschappelijk debat over de reikwijdte van de secundaire aansprakelijkheid. Daarnaast wordt de dagelijkse (proces)praktijk een integraal overzicht geboden van de relevante rechtspraak en wet en regelgeving, waarmee in concrete gevallen beoordeeld kan worden of een secundaire partij aan haar zorgplicht heeft voldaan.