In 2019 arresteerde de Russische politie een man in een bos voor de grens met Finland. Hij had er een fake grenspost neergepoot waar hij tegen betaling vluchtelingen ‘omheen loodste’. Met dat bizarre verhaal opent Albina Fetahaj haar essay. Om daarna droog op te merken: een lijn trekken die er voordien niet was en er een checkpoint installeren, eigenlijk deed die oplichter in het bos niets anders dan wat staten al decennia doen. Grenzen, muren, hekken: de woorden zijn niet weg te denken uit de Europese politiek. Fetahaj legt het debat in een andere bedding. Grenzen, zo stelt ze, zijn meer dan droge lijnen op een dode kaart. Het zijn machtsmechanismen
verweven met kapitalisme, kolonialisme en imperialisme. Een wereld zonder fysieke grenzen? De auteur wil nog een stap verder en gaat voor een planeet waarin grenzen simpelweg bizar zijn. Een pleidooi voor het herdenken van onze wereld.
Albina Fetahaj studeert aan de UGent. Met haar Belgische paspoort kan ze zonder visum 133 landen bezoeken, met haar Kosovaarse paspoort heeft ze in 108 landen een visum nodig.
Met een voorwoord van Koen Bogaert