Voor Kunst en Vrouwenrechten

Mathilde Cohen Tervaert-Israëls o ontpopte zich vanaf

1900 als een gedreven feministe. Als oprichtster van

de afdeling Den Haag van Onderlinge Vrouwenbescherming

bond zij de strijd aan tegen de dubbele moraal die

voor mannen en vrouwen golden. Zij bekommerde zich

daarbij vooral om het lot van ongehuwde moeders en

prostituees. In die strijd richtte zij zich op het realiseren

van volwaardig staatsburgerschap voor vrouwen door

middel van het verwerven van kiesrecht en door politieke

participatie. Naast het presidentschap van de Nederlandsche

Vereeniging van Staatsburgeressen was zij van

1924-1935 lid van Provinciale Staten van Zuid-Holland.

In 1934, in de nadagen van haar feministische carrière,

zag zij zich door het plotseling overlijden van haar

broer Isaac Israels geplaatst voor de taak om diens

atelier opruimen. Zij moest een passende bestemming

vinden voor de daarin aanwezige omvangrijke collectie

schilderijen, aquarellen en schetsboeken van Isaac en

van haar vader Jozef Israëls. Dit resulteerde in grote

schenkingen aan diverse musea in Nederland.

Haar bijdrage aan het Nederlandse kunstbezit werd

evenmin als haar betekenis voor de strijd om vrouwenrechten

eerder beschreven. Het levensverhaal van

Mathilde Cohen Tervaert-Israëls onthult haar rol als

feministe en hoedster van het erfgoed-Israëls.