Marie-Jeanne van Hövell tot Westerflier beheerst de fotografische verstilling en natuurlijk licht als geen ander. Al schilderend met de lens van een analoge Hasselblad camera, creëert zij fotografische beelden die het heden als vanzelfsprekend transformeren naar het verleden. Haar portretten en stillevens doen denken aan bekende Nederlandse schilders als Johannes Vermeer en Clara Peeters, terwijl haar stadsgezichten herinneringen oproepen aan de fotografie van George Hendrik Breitner en Jacob Olie. Deze publicatie, met een inleidend essay van Titus M. Eliëns, geeft een beeld van de bijzondere positie die Marie-Jeanne van Hövell tot Westerflier binnen de contemporaine Nederlandse fotografie inneemt.