Het futurisme is de eerste, radicale, avant-garde: kunstenaars die aan het begin van de twintigste eeuw zoeken naar een nieuwe vormentaal om de moderne tijd – techniek, snelheid en verandering – mee uit te beelden. Deze experimentele kunst is van grote invloed geweest op álle modernistische kunst die daarop zou volgen.
Maar het futurisme is veel meer en veel breder, dan een stroming in de beeldende kunst: een radicale, activistische beweging, compleet met charismatische leider, programmatische uitgangspunten en een goed draaiende propagandamachine; de verheerlijking van het moderne – industrie, stad, machines, reclame, snelheid – en het resoluut afwijzen van het oude en traditionele; de som van talloze culturele en politieke initiatieven en activiteiten die vorm moesten geven aan een nieuw Italië, en een nieuwe mens. Dat maakt het futurisme soms diffuus en paradoxaal. Vooruitstrevende, geëngageerde kunst, of propaganda voor een totalitair regime, verpakt in modernistische vormentaal? Optimistische vergezichten van een geësthetiseerde samenleving, of ordinaire oorlogsretoriek?
Dit boek toont voor het eerst een overzicht van het Italiaans futurisme: een ideologie, in al zijn veelzijdigheid en complexiteit.