Wie geboren wordt met een open rugje (spina bifida) komt terecht in een wereld vol onzekerheden. In een medische wereld die weliswaar snel ontwikkelt en steeds meer kan. Maar niet zeker weet hoe de aandoening zich in de loop der jaren zal ontwikkelen. En in een dagelijkse wereld waar je ouders alles voor je willen doen om je te helpen, maar afhankelijk zijn van de ontwikkelingen van je lijf en de effecten van ingrepen. Zodra je zelf begint te denken ga je uit van wat je kan en heb je nog geen zicht op wat anderen kunnen en jij niet. Dat heeft Claudia op een positieve manier aangepakt, gestimuleerd door haar ouders, begeleid door artsen, door haar omgeving geaccepteerd als ‘gewoon Claudia’, die doet zoals ze doet, omdat ze dat zelf wil. Na twintig jaar ontwikkeling is ze de onzekerheden de baas.