Polen

Wat is er aan de hand met Polen?

Sinds de machtsovername door de partij Recht en Rechtvaardigheid (PiS) in 2015 waait er een snijdende nationaal-conservatieve wind door Polen. Het voormalige beste jongetje van de klas binnen de Europese Unie weigert vluchtelingen op te nemen, voert omstreden hervormingen van het jusitieel apparaat door en riskeert daarmee tientallen miljarden aan Europees subsidiegeld.

Partijleider Jaroslaw Kaczynski heeft een missie: de dobra zmiana, de goede verandering. De PiS zet zich in voor de ware Pool, de gewone man: blank, familiemens, katholiek, Poolstalig. Teraz kurwa my, nu zijn wij verdomme aan de beurt!

Witold Waszczykowski, de voormalige minister van Buitenlandse Zaken, deed er in 2016 in een interview met de Duitse boulevardkrant Bild nog een schepje bovenop: ‘Het lijkt wel alsof de wereld zich slechts in één richting kan bewegen – in de richting van een mix uit verschillende rassen en culturen, een wereld van fietsers en vegetariërs, die zich alleen nog maar op duurzame energie richten en elke vorm van religie bestrijden. Dat heeft niets meer met traditionele Poolse waarden te maken.’

De politieke fronten in Polen zijn de afgelopen jaren enorm verhard, en de spannende vraag is, of de PiS bij de parlementsverkiezingen in 2019 haar macht kan behouden. Is Polen, honderd jaar na haar wedergewonnen onafhankelijkheid, op weg, een illiberale democratie te worden? Journalist Jeroen Kuiper reist door zijn geliefde Polen en verklaart de gecompliceerde achtergronden van de ruk naar rechts in Polen.