Objectief Nederland

For English see below

--

In 1974 legde Reinjan Mulder (1949) een grof raster over de kaart van Nederland en trok eropuit om op de 52 kruispunten te gaan fotograferen. Doel was de objectieve werkelijkheid van Nederland vast te leggen, ongekleurd door tradities, bereikbaarheid en schoonheidsidealen.

Het project werd 42 jaar later tentoongesteld in het Rijksmuseum in Amsterdam, en in opdracht van Rijksadviseur voor de fysieke leefomgeving Berno Strootman geherfotografeerd door fotografe Cleo Wächter (1993). Met ongeëvenaarde precisie, maar niet zonder eigen artistieke inbreng, voltooide Wächter in 2017 het herfotografieproject Objectief Nederland 1974-2017.

De twee fotoseries worden nu gebundeld in Objectief Nederland. Veranderend landschap 1974-2017, een historisch document dat de vele veranderingen van het Nederlandse landschap in de afgelopen halve eeuw op een vernieuwende manier in kaart brengt en tegelijk fotografie als kunstvorm en bron van wetenschap bevraagt. Is fotografie ooit écht objectief te noemen? En leent iets wat begon als kunstproject zich wel voor wetenschappelijke doeleinden?

--

In 1974, Reinjan Mulder (b. 1949) placed a coarsely-woven grid on top of a map of the Netherlands and set off to photograph the 52 resulting intersections. His aim was to capture the objective reality of the Netherlands, uncoloured by traditions, accessibility and beauty ideals.

The project was exhibited at the Amsterdam Rijksmuseum 42 years later, and was re-photographed by photographer Cleo Wächter (b. 1993), on request of Government Advisor for the Physical Living Environment Berno Strootman. Working with unparalleled precision, Wächter succeeded in contributing her own artistic perspective and completed the re-photography project Objective Netherlands 1974-2017 in 2017.

The two photo series are now combined in this book, a historical document that innovatively maps the many changes the Dutch landscape went through over the past 50 years and simultaneously raises questions about photography as an art form and scientific source. Can photography ever be truly objective? Can something that started out as an art project also lend itself to scientific purposes?