Heleen ken ik inmiddels behoorlijk wat jaren. Ik heb haar naar het publiceren van de eerste en nu ook naar de tweede gedichtenbundel toe zien groeien.
Daarvoor heeft ze heel wat hindernissen mogen nemen. Sommige makkelijk, maar de meest verre van eenvoudig.
Ze heeft altijd weer de moed gevonden om door te gaan met het vervolgen van haar innerlijke reis.
Deze reis heeft er voor gezorgd dat gedichten naar buiten gebracht konden worden omdat de doorleefdheid ervan nu tot zijn recht komen.
De eerste bundel betreft meer de geboorte en jeugd of wel de eerste schreden richting het dichterschap.
Deze tweede uitgave geeft duidelijk een stukje volwassenheid en groei van Heleen als dichteres.
Tot slot wil ik citeren uit het boek:
I Tjing essenties (inzicht in het boek der veranderingen van Han Boering):
"Het leven legt ons geen verplichtingen op om te slagen.
Het leven biedt ons de kans om te Leven."
Ik denk dat de gedichtenbundel van Heleen hier een mooi voorbeeld van is.
Zij heeft de kunst van het Leven volgens mij via deze gedichten mooi weten te beschrijven en daarmee haar kansen gepakt om te leven.
Dat is niet voor iedereen weggelegd.
Annette de Vogel