Gifgas, ziektekiemen en oorlog / druk 1

Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd voor het eerst op

grote schaal gifgas gebruikt. Veel minder bekend is dat

toen ook al biologische wapens werden ingezet.

Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak beschikten

beide kampen over enorme voorraden gifgassen en

biowapens. De technieken om de dodelijke wapens naar

hun doel te geleiden waren bovendien spectaculair verbeterd.

Afgezien van Japan, dat gas- én biowapens (pest

en cholera) tegen China inzette, hebben de andere oorlogvoerende

landen geen gifgas of biologische wapens

gebruikt. De intrigerende vraag is: waarom niet?

Het antwoord op die vraag geeft Gerard Aalders in

Gifgas, Ziektekiemen en Oorlog. Waarom chemische en biologische

wapens wel in de Eerste maar niet in de Tweede

Wereldoorlog werden gebruikt.

Uit deze studie blijkt voorts dat de mensheid al duizenden

jaren voor onze jaartelling gebruikt heeft gemaakt

van biologische en chemische wapens, al waren die

namen toen uiteraard nog niet in zwang. Tegenwoordig

hebben vrijwel alle landen het Verdrag van Genève uit

1972 geratifi ceerd dat het gebruik, ontwikkeling en opslag

van gif- en biowapens verbiedt. Helaas wordt daar

nog steeds op vrij grote schaal de hand mee gelicht.

Gifgas, Ziektekiemen en Oorlog biedt een blik op de

geschiedenis van ruim vierduizend jaar 'sluip- en gluipwapens'.