Miguel de Unamuno (1864-1936) is niet alleen Spanjes geniaalste
schrijver sinds Cervantes, hij is ook de waarachtigste exegeet van Don
Quijote en daarbij diens eigentijdse personificatie. Zijn oeuvre omvat
uiteenlopende genres. Zijn magnum opus, Del sentimiento trágico de la
vida en los hombres y en los pueblos (Over het tragisch levensgevoel in
de mensen en in de volken) uit 1913, verscheen in alle talen, behalve
in het Nederlands.
Unamuno kent men, helaas, alleen van naam. De handboeken associëren
hem, ten onrechte, met het (overwegend atheïstische) existentialisme.
Verbannen uit zijn vaderland wegens majesteitsschennis en gemuilkorfd
door twee dictators, belichaamt deze grote denker en dichter
het beste van zijn volk, en met zijn dood stierf de ziel van zijn land.
Een totaalbeeld van zijn leven en werk tegen de achtergrond van zijn
tijd is zelfs vanuit zijn geboorteland nog non-existent.
In dit boek vindt men de wezenlijke trekken van dat beeld teruggebracht
tot een verzameling uitspraken, gerangschikt naar een aantal
thema's.
Robert Lemm is hispanist en historicus, essayist, vertaler en auteur van
vele boeken over Spanje.