Voorbij de horizon en soms iets dichterbij

Een loutere beschrijving van de waarneembare, oppervlakkige realiteit doet de essentie tekort. Woorden kunnen de veelheid en ingewikkeldheid van een betrekkelijke en veranderende werkelijkheid nooit volledig vatten. Toch zijn dat de enige tastbare en grijpbare vehikels die ons kunnen meenemen naar bekend, maar ook onbekend en onbetreden terrein. Woorden die bijkans letterlijk een tipje van de sluier oplichten en fungeren als vertolkers van cryptische gevoelens en gedachten. De verhalen in deze bundel dwingen de lezer zichzelf een spiegel voor te houden. De vraag is of de lezer zichzelf of een vreemde ziet, of beide.