Wie het oeuvre van Quinten De Coene verkent, zal opmerken dat steeds dezelfde onderwerpen terugkomen. Bepaalde plaatsen, personen en voorwerpen worden keer op keer herhaald in de picturale zoektocht naar de interpretatie van zijn onderwerp. De Coene flirt met de abstractie maar blijft doorgaans steevast een figuratief kunstenaar, en klampt zich vast aan de klassieke thema's zoals portret, landschap en het stilleven. Dit met respect voor de ambacht en een adoratie voor de kunstgeschiedenis, zij het via een tekening in houtskool of een schilderij met olieverf. 'Asfalt' omvat werk van de eerste pogingen in de wereld van de schilderkunst, tot de laatste werken zoals de reeks 'Het Vlakke Land', maar doet dit niet chronologisch. De reden hiervoor is dat De Coene geen enkel werk als volledig ziet, maar eerder als een schets van een groter geheel. Een coherent oeuvre is het doel dat onmogelijk te behalen is, maar waar de kunstenaar toch naar streeft. Om het in zijn woorden te zeggen: 'Ik wil niets definitief schilderen.'