Op 27 juni 2001 bevalt Tania Engels van een gezonde dochter. Vierentwintig uur later ligt ze in coma en balanceert ze op de rand van de dood. De oorzaak: een ziekenhuisinfectie, kraamvrouwenkoorts veroorzaakt door de streptococcus pyogenes. Maar de bacterie kreeg haar niet klein. Ook al is haar lichaam kapot, Tania kan weer stappen, praten en het leven liefhebben.
Dit verhaal gaat over inspirerende veerkracht, over mokerslagen van het lot krijgen, en doorgaan. Maar het gaat evenzeer over de verwoestende gevolgen van ontoereikende ziekenhuishygiëne: over de mogelijke impact van onvoldoende ontsmette handen of die ene trouwring die niet werd afgedaan. Het is ook een verhaal over het verschil dat menselijke zorg kan maken, en over de machteloosheid van patiënten over wiens hoofd heen wordt beslist.
Auteur Tania Engels geeft ook lezingen over haar ervaringen. Op www.taniaengels.be lees je meer.