Het is 1943 en de oorlog heeft al diepe sporen achtergelaten bij de bewoners in de Arnhemse wijk. Veel werk is er niet en heel veel mannen en jongens zijn al weggevoerd naar Duitsland om daar in de munitiefabrieken te werken. Enkele mannen van al in de veertig, die op de plaatselijke textielfabriek werken, mochten blijven. Een aantal jongens van tegen de twintig heeft kans gezien om onder te duiken. Sommige bij vrienden of familie elders. Maar een klein groepje dat eerst op de zolders van de huizen verbleef, heeft de koppen bij elkaar gestoken en besloten dat het anders moest. Niet afwachten tot ze bij de een of andere razzia toch zouden worden gevonden. Hebben gereedschap, zoals zagen en schoppen meegenomen en zijn het bos ingegaan. Om te proberen te overleven.