Sinds gisteren ben ik iemand die konijnen uithongert. Het laatste stuk omheining van mijn tuin is gedicht, weliswaar provisorisch, maar het zit dicht. Binnenkort maak ik de poort af, als de accu van mijn boormachine weer opgeladen is met verse stroom, Mooie groene stroom van Hollandse wind gebruik ik tegenwoordig. Dan is die wind toch nog ergens goed voor.
Maar goed, die konijnen gaan dus misschien dood door mijn omheining. Albert van een paar tuinen verder vertelde me hoe hij gezien had dat ze zo’n verschrikkelijke honger hadden in de winter. En laatst is een aantal van die konijnen dood gegaan door een ziekte. Tja, zo werkt de natuur een beetje, waarschijnlijk komt er wel wat ander ongedierte langs om de kadavers op te ruimen.
Wat heb ik met die konijnen te maken? Als je de konijnen hun gang liet gaan werd heel de wereld binnenkort bevolkt door konijnen, dan had heel de wereld zogenaamd iets te maken met de honger van die konijnen.
Ik heb liever wat aardappelen, wat boontjes en wat maïs. Daar maak ik dan een lekker soepje van. Voor mij is het voordelig als die konijnen dood gaan. Ze staan in de weg van mijn soep.
Uit konijnen doden, zeer korte verhalen, Ferdi Bechtold 2016.