Waarom gaat men over tot het schrijven van een boek?
Er is een noodzaak voor mij om alle losse eindjes aan elkaar te knopen.
Aangezien mijn knoopkunsten eindigen bij de acht-knoop na mijn jaren bij de scouting doe ik het met taal. Dat had ik toendertijd beter ook kunnen doen.
Just say no.
Wat bezielt iemand om vrijwillig de vrije natuur op te zoeken en in een tent te gaan liggen?
Wat bezielt iemand om zijn longen te verkloten rond een kampvuur en te luisteren naar kumbaya.
’s Ochtends koffie drinken uit een te smerige beker…
Ach, ik denk dat ik gewoon een luxedier ben.
Ik heb het een paar jaar geprobeerd.
Ik denk ook niet dat ze me erg missen.
Die conclusie is veilig te trekken aangezien ik nooit weer iets van iemand gehoord heb binnen de scouting.
De reden hiervoor is denk ik ook dat ik niet sinds mijn geboorte door wolven ben opgevoed zoals de rest.
Voor de meeste scouts, welpen, explorers en leidinggevenden daar is Jungle Book geen fictie.
Kipling was een verslaggever.
Maar ik heb er weer een aantal dingen van geleerd, zoals je leert van de meeste dingen in je leven.
Het hele leven is een leerproces.
Maar vooral een leukproces. Geniet ervan.