Waarom Immanuel Kant nu zou kunnen leven

300 jaar geleden werd Immanuel Kant geboren. We zien hem als het toonbeeld van de rationaliteit, als een van de grootste filosofische gidsen naar de fundamenten van kennis, goedheid en schoonheid uit de Westerse geschiedenis. Vandaag zou hij in een heel andere wereld wakker worden.

Emotie is belangrijker dan ooit. Iedereen lijkt zijn eigen beste versie van de waarheid te hebben, gebaseerd op de eigen leefwereld. Waarom doen we er vandaag alles aan om dat idee te vergeten, en om over het eigen gelijk niet meer kritisch na te denken? Hoe komt het dat we de rede lijken te vervangen door emotie en polarisering? En hoe zit de 21ste-eeuwse mens gevangen tussen zijn gedachten en emoties? Blijft Kant een gids in een wereld die overmand wordt door paradoxen - tussen natuur en overleven, tussen globaal en lokaal, tussen vooruitgang en authenticiteit, tussen opleiden en vormen?