Sta niet op een dooie

Bijna 60 jaar lagen ze verborgen: de memoires van agent Marten Veenstra (1893 – 1964). Peter R. de Vries las ze. Zijn oordeel: ‘Die man verdient een boek!’

Sta niet op een Dooie geeft in heldere, beeldende taal een inkijk in de recherchepraktijk van 100 jaar geleden. Voor de eerste editie schreef Peter R. de Vries een voorwoord. In deze nieuwe, complete, editie is de geschiedenis van Marten Veenstra’s dilemma in de Tweede Wereldoorlog en zijn grootste zaak toegevoegd.

In 1915 volgt Marten Veenstra zijn ambitie om bij de politie te gaan. Vanuit Friesland trekt hij naar Amsterdam. Straatagent ‘1218’ (zijn kraagnummer) ontwikkelt zich tot een gewiekst en daadkrachtig rechercheur. Veenstra noteert zijn belevenissen. Zijn memoires omvatten 20 waargebeurde vooroorlogse zaken, van Amsterdam tot aan de Veluwe. Het is pure true crime: brandkastkraken, juwelenroof, afpersing en kindermoord.

Zestig jaar later publiceert kleindochter Monique deze memoires. Het boek krijgt veel media-aandacht. Maar… het is niet compleet. In 2022 wordt Veenstra’s dagboek uit 1951 teruggevonden. Koetjes en kalfjes, tot bladzijde 23. ‘Morgen ga ik naar Den Haag, om mijn pensioen te regelen. In hetzelfde gebouw waar onze justitieautoriteiten ons in 1941 in de steek lieten.’ Wacht eens even… daarover stond niets in de memoires.

Kleindochter Monique Veenstra besluit nu zèlf te gaan rechercheren. Met resultaat. Tot haar verbijstering stuit ze op verassende nieuwe feiten. De geschiedenis van Agent 1218 krijgt in deze nieuwe, uitgebreide uitgave een diepere laag…

Monique ‘Moos’ Veenstra (1964) vond na het afronden van een succesvol ondernemerschap eindelijk de rust om te schrijven.