Vele tinten grijs brengt in kaart hoe de wereld van ouderen, zorgprofessionals, zorgmanagers en beleidsmakers wordt bezien als wij een sociale gedragstheorie hanteren. Het belangrijkste argument is dat we in een samenleving waar individualisme en het denken in entiteiten (zoals markt, instelling, beleid, technologie) hoogtij viert, veronachtzamen dat mensen meestal met elkaar samenwerken of zich verbinden. Door interactie en communicatie krijgt de wereld en onze identiteit betekenis. Als gevolg daarvan bepalen wij onszelf, en plaatsen wij de ander die ons positioneert. Permanent. In meervoudige situaties of ruimten, op verschillende tijdstippen.Wat kan een dergelijk perspectief betekenen voor oudere mensen en hun omgeving in het bijzonder? Hoe be