De postkoloniale spiegel / Druk 2

Het Nederlandse koloniale verleden in Indonesië heeft grote invloed gehad op de literatuur. In De postkoloniale spiegel. De Nederlands-Indische letteren herlezen wordt in 26 hoofdstukken de ‘canon’ van de Nederlands-Indische literatuur voor het eerst systematisch vanuit een postkoloniaal perspectief gelezen, van Multatuli’s Max Havelaar (1860) – de eerste Indische roman – tot en met Lichter dan ik (2019) van Dido Michielsen. Na een introductie waarin wordt ingegaan op het leven van de auteur en zijn of haar relatie met Nederlands-Indië of Indonesië, worden telkens een of meer romans geanalyseerd. Naast beroemde auteurs als Louis Couperus, E. du Perron en Marion Bloem komen ook minder bekende schrijvers aan de orde. Terugkerende aandachtspunten zijn de representatie van de ongelijke koloniale machtsverhoudingen en de Europese strategieën waarmee de ‘Ander’ werd gemarginaliseerd. De postkoloniale spiegel geeft een vernieuwend overzicht van meer dan 160 jaar Indische literatuurgeschiedenis.

Rick Honings is Scaliger-hoogleraar en verbonden aan het Leiden University Centre for the Arts in Society (LUCAS). Zijn onderzoek richt zich op de negentiende-eeuwse en Nederlands-Indische literatuur. Momenteel werkt hij aan het door NWO gefinancierde Vidi-project Voicing the Colony. Travelers in the Dutch East Indies, 1800-1945. Hij is hoofdredacteur van Indische Letteren.

Coen van ’t Veer is verbonden aan het Leiden University Centre fort he Arts in Society (LUCAS). Hij promoveerde in 2020 op De kolonie op drift, een dissertatie over fictie over de reis per mailboot tussen Nederland en Indië (1850-1940). Daarnaast schreef hij meerdere boeken en artikelen over Nederlands-Indische literatuur. Hij is redacteur van Indische Letteren.

Jacqueline Bel is hoogleraar moderne Nederlandse letterkunde (Multatuli-leerstoel) aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Haar onderzoek richt zich in het bijzonder op de literatuur van het fin de siècle, de vroege twintigste eeuw en de (post)koloniale literatuur. In 2015 verscheen Bloed en rozen. Geschiedenis van de Nederlandse literatuur 1900-1945. Ze is redacteur van Indische Letteren.

Dit boek komt als geroepen. Het grote gebied van de Indische letteren wordt hier coherent en consequent op postkoloniale leest geschoeid. Als uitgangspunt voor een standaardwerk bevestigt het een belangrijke ontwikkeling in theorie en letterenstudie.

Maaike Meijer, Universiteit van Maastricht.

De postkoloniale spiegel sluit aan bij de maatschappelijk discussie die vraagt om het herijken van de koloniale geschiedenis. Hier ligt de spiegel aan diggelen.

Henriëtte Louwerse, University of Sheffield.