Onno Greiner (1924-2010). Een zoektocht naar helderheid en geborgenheid

Onno Greiner (292402010) was als architect gefascineerd door de 'immateriële functie' van architectuur, de emotionele, psychologische werking van ruimte op mensen. Hij werd bekend als ontwerper van theaters en culturele centra. Zijn ei-vormige theaterruimten - Greiners uitvinding - zijn gericht op communicatie en interactie. Zijn overige werk laat een ander belangrijk aspect zien: ruimte voor individuele privacy. Duidelijke routes door goed geproportioneerde en lichte ruimten grenzen aan intieme plekken. Greiners ontwierp complexe bouwwerken. Met centrale ruimten, zichtlijnen en strategisch gepositioneerd daglicht loodste hij de gebruikers als vanzelfsprekend door zijn gebouwen. Greiner wilde gebruikers zekerheid bieden en voorkomen dat ze zich in een onduidelijke omgeving niet op hun plek zouden voelen.

Andrea Prins werkte na haar studie in Berlijn en Delft 20 jaar als architect. Thema's van haar publicaties zijn de openbare ruimte, duurzaamheid, de toekomst van het vakgebied en de recente architectuurgeschiedenis.