AUSTERLITZ DOET HET ZELF gaat over een eigenwijs dorp dat zelf zijn meergeneratiegebouw met school, dorpshuis, starters- en zorgwoningen én zijn zorg- en welzijnsvoorzieningen regelde. Dit in de vorm van de zorgcoöperatie Austerlitz Zorgt, het Hart van Austerlitz en de woonstichting NuVoorStraks. Het is een succesverhaal, maar ook een succesverhaal kent zijn moeilijke momenten. Ook daarover gaat dit boek.
De drie betrokken wethouders beschrijven hun belangrijkste bijdrage aan deze projecten als: het bij de initiatiefnemers laten van het initiatief, het als gemeente faciliteren en er verder vanaf blijven. Dat vonden ze belangrijker dan het vele geld dat de gemeente Zeist investeerde. Deze houding is behoorlijk uniek.
De auteurs dragen het boek op aan onze dorpsgenoten en vooral aan alle vrijwilligers. We schreven het voor hen, voor onze andere dorpsgenoten én voor de actieve burgers elders in het land, die overwegen een burgerinitiatief te starten. Dat hoeft niet meteen zo breed te zijn als het initiatief dat we in dit boek beschrijven. Een coöperatie met een palet aan vrijwilligersdiensten levert al een grote bijdrage en is snel en relatief simpel te starten.