De zorg is het domein van de patiënten en de zorgprofessionals! De
dynamiek in de zorg – zoals, innovatie, kwaliteitsontwikkeling en efficiency
– ontstaat dan ook in de relatie tussen patiënt en zorgprofessional.
Deze dynamiek wordt in zeer grote mate ondersteund en
mede gestuurd door de technologische en wetenschappelijke ontwikkelingen,
die zorgprofessionals aanbieden aan hun patiënten. En
natuurlijk door grote veranderingen bij patiënten zelf, in demografische
en epidemiologische zin, maar ook in termen van onder meer
opleidingsniveau, inkomenspositie, mondigheid, steeds grotere behoefte
aan eigen regie.
Dit alles heeft grote consequenties voor de context, waarbinnen
de relatie tussen patiënt en zorgprofessional zich ontwikkelt c.q. kan
ontwikkelen. Dit alles vormt de kern van de zorg.
Daarnaast zien we – in de gehele economie – dat de consument
in steeds meer productieprocessen (soms grotendeels) de rol van
producent op zich neemt, het zogenoemde prosumentenmodel.
Deze ontwikkeling zien we ook in de zorg. Guus van Montfort geeft
hiervan veel concrete voorbeelden in dit boek.
De rol en betekenis van de (landelijke en lokale) overheid, zorgverzekeraars,
zorgkantoren en bestuurders van zorginstellingen, zijn
dienend aan de zorg, namelijk faciliterend, ondersteunend, randvoorwaardenstellend.
Het beleid van de overheid en zorgverzekeraars moet aansluiten
op de dynamiek op de werkvloer. Als dat niet gebeurt, krijgt men een
zeer sterke toename van de administratieve lastendruk. Deze dynamiek
heeft in grote mate een autonoom karakter ten opzichte van
dat beleid. Het beleid – denk bijvoorbeeld aan de bekostiging – past
zich dan in de praktijk hierop aan. Zo heeft de prestatiebekostiging
in grote mate een budgetachtig karakter, en een positieve impact
gehad op innovatie, kwaliteitsontwikkeling en samenwerking. Het
in dit boek voorgestelde Tienpuntenplan voor de bekostiging sluit
goed aan bij deze dynamiek en tevens bij het beheersingsbeleid van
de overheid en de zorgverzekeraars.