Hofgoochelaar Larette en zijn mysterieuze dood

Larette was mogelijk de grootste vooroorlogse goochelaar van Europa. Deze van oorsprong Oostenrijkse Cornel Hauer (1889-1943) verhuisde op uitnodiging van theateragent Max van Gelder naar Nederland. De magiër trad op bij belangrijke bijeenkomsten en gaf voorstellingen voor koninklijke families. Het ging hem voor de wind, totdat de Tweede Wereldoorlog uitbrak: Larette had Joods bloed en weigerde zich aan de beperkende regels te houden. Op vrijdag 14 mei 1943 stonden twee Duitse militairen voor de deur van zijn goochelstudio op Willemsparkweg 128 in Amsterdam-Zuid. Hij pakte een pistool en beroofde zich van het leven. Wilde Larette uit handen van de Duitsers blijven of had hij een andere reden om zijn bestaan te beëindigen?

In Hofgoochelaar Larette en zijn mysterieuze dood schetst Michel van Zeist het leven en de carrière van Cornel Hauer. Samen met onder anderen goochelhistorici Flip Hallema en George Tokaya bespreekt hij de bijzonderheden van “het wonder der twintigste eeuw”: zijn doofheid en souffleur in de coulissen, de raaf die assisteerde bij een kaarttruc en de kenmerkende reclamekaarten die hij aan het einde van zijn optreden de zaal in schoot. En natuurlijk blijft de met raadsels omgeven zelfmoord van Hauer niet onbesproken.

Larette was naast goochelaar ook oprichter van – wat aangenomen mag worden – het eerste goochelinstituut van Nederland. Hij verkocht professionele trucs, bracht goocheldozen op de markt en publiceerde verschillende boeken. Twee van die publicaties, De goochelkunst en haar geheimen (1939) en Gedachtenlezen-Telepathie, zijn opgenomen in dit boek.

Met medewerking van – naast eerdergenoemden – Karel de Rooij, Ritsko van Vliet junior, Melinda Biet, Kobe van Herwegen, Jan Paymans, John IJzerman, Jordi IJzerman, Kevin Ike, Aris Smit en Angela de Zeeuw.

Meer dan 340 pagina’s en 200 foto’s, full colour!