Pesten heeft verstrekkende gevolgen voor het gepeste kind: aspecten als veiligheid, geluk, eigenwaarde en leerresultaten komen in het geding. Ook voor de pester zijn er consequenties, en niet te vergeten: voor de rest van de klas. De impact op de sfeer in de groep en het welbevinden van de kinderen is bij pestgedrag heel ingrijpend.
Scholen zijn dan ook verplicht een handelingsplan op te stellen om pesten te voorkomen en aan te pakken; een zogenoemd pestprotocol. Het grootste deel van de methodes die op scholen gebruikt worden tegen pesten, is echter probleemgericht.
Dit is anders bij de Supportgroepaanpak, waarbij op een oplossingsgerichte manier pestgedrag omgebogen wordt in positief en betrokken gedrag in de klas. In deze door Sue Young ontwikkelde aanpak wordt niet gesproken over 'pesten' en 'schuld'. Kinderen leren verantwoordelijkheid te nemen en een positieve rol te spelen voor elkaar. Dit gaat verder dan symptoombestrijding: de Supportgroep zorgt ervoor dat de rest van de klas meegaat in een positieve spiraal, met als resultaat een betere sfeer en een veilig groepsklimaat.